Bij de heruitgaven van Jazz bij Codaex viel m’n oog onmiddellijk op mijn favoriete Zuid Amerikaanse jazz-zangeres  met name Astrud Gilberto. Natuurlijk is het moeilijk andere cd’s van haar objectief te beluisteren wanneer je ‘number one’ van je cd’s diegene is die wereldberoemd is namelijk ‘Jazz Samba’ van Stan Getz met het echtpaar Astrud en João Gilberto. Een album dat ik toch nog steeds een paar maal per maand beluister.

Astrud is één van, zoniet ‘de’ beste Brazilaanse  samba zangeres die deze aardkloot ons te bieden heeft. Zij groeide op in Rio de Janeiro en ontmoette daar João Gilberto met wie ze later huwde en 2 zonen kreeg. João droeg toen al de naam van ‘vader van de bossa nova’ en in begin jaren ’60 emigreerden ze beiden naar de VS. In 1963 werkte samen met Stan Getz aan een album en vanaf toen kreeg haar zangcarrière een boost.

Eind 2001 stopte Astrud met zingen en ging de artistieke toer door gaan te schilderen maar toch blijft zij een meesteres in dit genre…

‘The Astrud Gilberto Album’  werd destijds (augustus 1964) opgenomen in het Cafe au Go Go samen met het Stan Getz Quartet en telt 14 tracks. Op dit album vind je natuurlijk de pareltjes als ‘One Note Samba’en ‘The Girl From Ipanema’ op terug. Van deze laatste is het een meer uptempo versie dan uit het Jazz Samba album. Ook nummer s als ‘It Might Ass Well Be Spring’ en ‘We’ll Make Today Last’ zijn zeer aangenaam en afsluiter van dit mooie album is ‘Mama eu Quero’.